Druid and Crow

Ντον (αγγλ. Donn) = ήρωας της Κέλτικης μυθολογίας που, μετά το θάνατό του, έγινε ο Θεός των Νεκρών – τις νύχτες με καταιγίδες, ειδικά κατά το Σάουιν, λέγεται πως βγαίνει ο Ντον με το λευκό του άτι στους ουρανούς – άλλες φορές τριγυρνά στη γη, συνήθως με λευκά ρούχα ή κάπα και μιλά με τους θνητούς – λόγω του Ντον, τα λευκά άλογα τη νύχτα του Σάουιν θεωρούνται κακός οιωνός Τσαχ Ντούιν (ιρλανδ. Teach Duinn) = μεταφράζεται κυριολεκτικά ως Σπίτι του Ντον Δάσος Τιμπράντεν, Ιρλανδία, 383 μ.Χ.      Ο Φίον έτρεχε πιο γρήγορα απ’οσο είχε τρέξει ποτέ του. Γλιστρούσε ανάμεσα στα δέντρα και τα μονοπάτια, ανέβαινε τις ανηφόρες σαν ξεκούραστο κατσίκι και κατέβαινε τις κατηφόρες σαν τρεχούμενο νερό. Περνούσε τα ρυάκια μ’ένα άλμα και διέσχιζε τα παγωμένα ποτάμια σαν ψάρι. Η κρύα νύχτα δεν τον άγγιζε και οι άνεμοι που διαπερνούσαν αλύπητα τη φαγωμένη του κάπα, τα λιωμένα του ρούχα και τα χορταρένια παπούτσια του δε μπόρεσαν να ανακόψουν, ούτε στο ελάχιστο, την πορεία του. Σταμάτησε μόνο όταν το θέλησε

*Στη Σκωτία το Samhain, ακούγεται περισσότερο ως Σόουιν (αντί Σάουιν, όπως στην Ιρλανδία ή αλλού) Μανάνον μακ Λίερ (Manannan mac Lir / προφορά: mananon mac leer) = βασιλιάς του Αλλόκοσμου (Otherworld) που σχετίζεται με τη θάλασσα και συχνά παρουσιάζεται ως θεός της θάλασσας / λόγω αυτού οι θάλασσες και το νερό γενικά (λίμνες, ποτάμια κλπ.) παρουσιάζονται ως πύλες για τον Αλλόκοσμο *οι Χριστιανοί ενσωμάτωσαν παλιά έθιμα του Σάουιν στη νέα θρησκεία και αλλοίωσαν άλλα – ένα από αυτά, οι ανύπαντρες γυναίκες που κοίταζαν μέσα στο νερό τη νύχτα αυτή για να δουν τον μέλλοντα συζυγό τους – προήλθε από τους Κέλτικους μύθους, που ήθελαν το νερό να είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον Αλλόκοσμο και τη μαγική του φύση Άιζ-Σιι (αγγλ. Aes Sidhe) = η αρχαϊζουσα μορφή των λέξεων Aos Si (ελλ. Έες-Σιι), που χρησιμοποιούνται για τα μαγικά πλάσματα, τις νεράιδες κλπ. (fairyfolk) του Αλλόκοσμου Κέλπι (αγγλ. kelpie) = πλάσμα της Κέλτικης μυθολογίας, με μορφή αλόγου / ζούσε στις θάλασσες και παρέσερνε τους ταξι

Πούκα (ιρλανδ. puka/pooka/phouka) = πνεύμα ή φάντασμα του Αλλόκοσμου / οι πούκα είναι πολύπλοκα πλάσματα, άλλοτε χαρακτηρίζονται ως κακά πνεύματα, άλλοτε ως προστάτες, άλλοτε ως εκείνοι που προειδοποιούν για συμφορές ή εκείνοι που κάνουν σκανταλιές και φάρσες / παίρνουν διάφορες μορφές ζώων (πάντα με μαύρη γούνα) αλλά και ανθρώπινες και έχουν το χάρισμα της ανθρώπινης γλώσσας / όταν μεταμρφώνται σε ανθρώπους, διατηρούν κάποια ζωώδη χαρακτηριστικά τους (αυτιά, ουρά κλπ.) Ντον (αγγλ. Donn) = ήρωας της Κέλτικης μυθολογίας που, μετά το θάνατό του, έγινε ο Θεός των Νεκρών – τις νύχτες με καταιγίδες, ειδικά κατά το Σάουιν, λέγεται πως βγαίνει ο Ντον με το λευκό του άτι στους ουρανούς Γατοσπηλιά (ιρλανδ. Uaimh na gCat / αγγλ. Oweynagat / προφορά: owen-na-gat) = σπηλιά στο λόφο Ραθκρόγκαν της Ιρλανδίας / κατά την Κέλτικη παράδοση, ήταν μια πύλη του Αλλόκοσμου, ιδιαίτερα ενεργή κατά το Σάουιν και διάφορα πλάσματα έβγαιναν από εκεί Κατ-Σίι (ιρλανδ. Cait Sith / προφορά: cat-shee) = αιθέριο πλ

*Η παρακάτω ιστορία είναι βασισμένη στις φήμες περί μυστηριώδους εξαφάνισης της θρυλικής Ενάτης Ρωμαϊκής Λεγεώνας (περ. 5400 άνδρες), γνωστής και ως “Ισπανικής” (IX Legio “Hispana”), στα εδάφη της Βρεταννίας (Britannia) κατά τον 2ο αι. μ.Χ. *Μέχρι το 2015, η τελευταία καταγεγραμμένη παρουσία της Λεγεώνας ήταν στο Εμποράκουμ (σημ. Γιορκ) το 108 μ.Χ., όπου και συμμετείχαν στην κατασκευή του γνωστού οχυρού της πόλης. Με αφορμή την ταραγμένη ακόμα εποχή και περιοχή στη Βρεταννία, η ξαφνική εξαφάνιση της Λεγεώνας από τα μελλοντικά αρχεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αποδίδετο σε κάποια άγνωστη επίθεση Κελτών, μεταξύ 108 και 120 μ.Χ. (πιθανώς Βριγάντων) και λεγόταν πως το Τείχος του Αδριανού (Hadrian’s Wall / latin: Vallum Aelium) ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 122 μ.Χ. λόγω αυτής της ήττας, που απέδειξε πως τα βόρεια φύλα των Κελτών ήταν αδύνατον να κατακτηθούν οπότε θα έπρεπε να περιοριστούν. *Το 2015, η ανακάλυψη μιας ακόμα καταγραφής, που ανέφερε την παρουσία της Ενάτης στα εδάφη της μελλο

Σάουιν (αγγλ. Samhain) = η γιορτή του φθινοπώρου, στην Κελτική παράδοση Αλλόκοσμος (αγγλ. Otherworld) = ο κόσμος των μαγικών πλασμάτων / τη νύχτα του Σάουιν, τα σύνορα των διάφορων κόσμων εξαφανίζονται και νεκροί και διάφορα πλάσματα (fairyfolk) τριγυρνούν ανάμεσα στους ζωντανούς *κατά το Σάουιν, οι Δρυίδες άναβαν ιερές φωτιές, από τις οποίες έπαιρναν οι πιστοί στα σπίτια τους και άναβαν τις εστίες τους (που είχαν σβήσει από την προηγούμενη μέρα) – κατά την τελετουργία, σε κάποιες περιοχές, οι Δρυίδες φώναζαν τα ονόματα των νεκρών που είχαν πεθάνει τον προηγούμενο χρόνο (και αν το επιθυμούσαν οι ζωντανοί δικοί τους) για να επισκεφθούν τα σπίτια τους μια τελευταία φορά – η αναμμένη εστία από την ιερή φλόγα λειτουργούσε, υποτίθεται, ως φάρος για να βρίσκουν οι νεκροί το δρόμο για το σωστό σπίτι – αν η εστία ήταν σβηστή όταν ερχόταν το πνεύμα, υπήρχε αναστάτωση και υπήρχε περίπτωση να παρασυρθούν και άλλα πνεύματα εκεί, χειροτερεύοντας την κατάσταση Άιζ-Σιι (αγγλ. Aes Sidhe) = η αρχαϊζ