Η Επανάσταση της Τσαγιέρας: Κεφάλαιο 13
Ο Ρέο έκατσε στο έδαφος απέναντι από τον Τσανγιόλ, δίπλα στις όχθες της λίμνης, ανάμεσα σε ψηλούς, φουντωμένους με άνθη θάμνους, λίγο πιο έξω από το χωριό. «Γιατί είμαστε εδώ;» ρώτησε την Κλέουσα, που καθόταν παραδίπλα του. «Ήθελα να είμαστε κάπου πιο ιδιωτικά. Μακριά απ’όσους τριγυρνάνε στην περιοχή για τις ετοιμασίες της Γιορτής.» «Γιατί;» «Για να μη μας ακούσουν» απάντησε εκείνη ενοχλημένη. «Γιατί να μη μας ακούσουν;» «Γιατί νομίζω ότι ξέρω τον λόγο που βρέθηκε εδώ η Φαλάκ.» «Ξέρουμε γιατί βρέθηκε εδώ.» «Όχι. Ξέραμε μόνο πώς βρέθηκε εδώ. Όχι γιατί.» «Αχ, λατρεμένη μου... έξω από την Τσαγιέρα μας έχουμε πολύ σοβαρότερα προβλήματα να αντιμετωπίσουμε κι εσύ με έφερες κακήν κακώς εδώ μέσα, για να μου πεις κάποια υπόθεσή σου για κάποιον απροσδιόριστο, ανώτερο νου, που έχει μοναδικό σκοπό την ελευθερία του Τσανγιόλ;» «Δυστυχώς όχι» αναστέναξε απογοητευμένη. Ο Ρέο σοβάρεψε. «Τι εννοείς;» Η Κλέουσα έκανε νόημα στον Τσανγιόλ, να επαναλάβει στον Ρέο όσα είχε πει σε εκείνη λίγο πριν