Bifrost
Νορβηγία, Νοέμβριος 1730 μ.Χ. Μια φορά κι έναν καιρό, στις άκρες της μέρας και της νύχτας, σε εποχές που τα πλάσματα των παλιών θρύλων ακόμα κρέμονταν στις καρδιές των ανθρώπων όσο νέοι θεοί κυβερνούσαν τα μυαλά και τις ζωές τους, υπήρχε μια μικρή πόλη σε μια μακρινή χώρα· γεννημένη σε μια γωνιά των ακτών του βόρειου ωκεανού, ξαπλωμένη στους πρόποδες ενός ψηλού λόφου, τριγυρισμένη από χιονισμένα βουνά και λευκά μονοπάτια. Τα καλοκαίρια λουζόταν στον χλωμό ήλιο και τον ξεθωριασμένο ουρανό ενώ τον χειμώνα βαφόταν μπλε και μαβιά από την πολική νύχτα και ύστερα χρυσοπράσινη από τα μαγικά, ουράνια φώτα της περιοχής, μόνιμα σκεπασμένη από σιωπηλά σούρουπα και θολές χαραυγές. *** Το τελευταίο βράδυ του τελευταίου μήνα του φθινοπώρου, καθώς το σκοτάδι ήδη κάλυπτε σχεδόν τα πάντα εδώ και μέρες, καθώς οι άνθρωποι κοιμούνταν βαθιά, καθώς και η τελευταία νιφάδα χιονιού έφτανε στο έδαφος και τα σύννεφα είχαν διαλυθεί πλήρως, η αιθέρια γέφυρα που ένωνε τον κόσμο των ανθρώπων με τ