Η Επανάσταση της Τσαγιέρας: Κεφάλαιο 16

Ήταν η Κλέουσα που τράβηξε αυτή τη φορά τη Φαλάκ, μέσα από το φρέσκο χώμα των λόφων της Τσαγιέρας. Αφαίρεσε γρήγορα τα ξύλινα άκρα της, που είχαν σπάσει ξανά· τη φόρτωσε, μαζί με αυτά, σε μια μικρή καρότσα· και ξεκίνησε να την τραβάει στο μικρό μονοπάτι προς το σπίτι της. «Πού είναι ο Ρέο;» ρώτησε η Φαλάκ, ζαλισμένη. «Έφυγε αμέσως, μόλις επιβεβαίωσε ότι μεταφέρθηκες επιτυχώς εδώ μέσα. Συμβαίνουν πράγματα εδώ μέσα, εδώ και μέρες, που απαιτούν τη συνεχή προσοχή του. Πάμε σπίτι, να πλυθείς και να ξεκουραστείς.» «Τι συμβαίνει εδώ μέσα;» ρώτησε η Φαλάκ κι έπιασε πάλι το κεφάλι της. Η Κλέουσα την κοίταξε, ανήσυχη. «Ίσως δεν έπρεπε να ξαναμπείς εδώ μέσα τόσο σύντομα. Είσαι η πρώτη, χωρίς μαγεία, που το επαναλαμβάνει τόσο σύντομα.» «Θα είμαι καλά. Τι συμβαίνει εδώ;» «Είσαι σίγουρη ότι δε σε παρακολουθεί κανείς στον κόσμο σου; Είχαμε πει να περιμένουμε μερικές εβδομάδες. Τι ήταν τόσο σημαντικό, που πίεσες τόσο πολύ τον Ρέο να σε ξαναφέρει τόσο σύντομα;» «Κανείς δε μας παρακολουθεί»...