Η Επανάσταση της Τσαγιέρας: Κεφάλαιο 15
Η Φαλάκ στεκόταν στον κεντρικό χώρο του εργαστηρίου της. Η γυναίκα απέναντί της, παρέμενε ακίνητη στο κατώφλι της εξώπορτας, εδώ και λίγα λεπτά. Φαινόταν αρκετά μεγαλύτερή της σε ηλικία, μα στεκόταν ψηλή και περήφανη· και – ακόμα – πολύ, πολύ όμορφη. Η Φαλάκ έσφιξε το καλό της χέρι στην κορυφή του μπαστουνιού της και τέντωσε την ευαίσθητη πλάτη της, για να μιμηθεί τη γυναίκα. Με το ξύλινο χέρι, τακτοποίησε δήθεν αδιάφορα τα πυκνά στρώματα της μακριάς, βαμβακερής της φούστας, προσπαθώντας να κρύψει τη ζημιά στον έναν ιμάντα του ξύλινου ποδιού της – που προκάλεσε η ίδια, κατά το μανιώδες καθάρισμα του εργαστηρίου. Δεν είχε προλάβει να τον φτιάξει ακόμα και το πόδι έτρεμε νευρικά αλλά, ευτυχώς, όχι πολύ έντονα. «Είστε πολύ συμπαθητικά εδώ, κυρία Αλαμίν» είπε η γυναίκα, προσπαθώντας να ακουστεί αβίαστα εύθυμη. Κοίταξε ερευνητικά γύρω της, χωρίς να αλλοιώσει ούτε στο ελάχιστο την ακλόνητη στάση της. «Το χωριό σας είναι πολύ γραφικό και ο χώ...