Η Επανάσταση της Τσαγιέρας: Κεφάλαιο 15
Η Φαλάκ στεκόταν στο κέντρο του κεντρικού χώρου του εργαστηρίου της. Έστρωνε αδιάφορα τα πυκνά στρώματα της μακριάς, βαμβακερής της φούστας, προσπαθώντας να κρύψει τη ζημιά στον έναν ιμάντα του ξύλινου ποδιού της – που είχε προκληθεί κατά την έξοδό της από την Τσαγιέρα. Δεν είχε προλάβει να τον φτιάξει ακόμα και το πόδι έτρεμε νευρικά αλλά, ευτυχώς, όχι πολύ έντονα. Η γυναίκα απέναντί της – φαινόταν τουλάχιστον δέκα χρόνια νεώτερή της – παρέμενε ακίνητη στο κατώφλι της εξώπορτας, εδώ και λίγα λεπτά. «Είστε πολύ συμπαθητικά εδώ, κυρία Αλαμίν» είπε εύθυμα, κοιτώντας ερευνητικά γύρω της, χωρίς να αλλοιώσει ούτε στο ελάχιστο την περήφανη στάση της. «Η μικρή σας πόλη είναι πολύ γραφική και ο χώρος εργασίας σας, πολύ... ιδιαίτερος.» «Σας ευχαριστώ, κυρία Γκομάντε» απάντησε διστακτικά η Φαλάκ. «Περάστε, καθίστε» προσέθεσε, βλέποντας τη Βέντα να μπαίνει στο εργαστήρι από την πίσω είσοδο, με έναν δίσκο φορτωμένο με κεράσματα και τ...