Η Επανάσταση της Τσαγιέρας: Κεφάλαιο 17
Όταν η Φαλάκ άνοιξε την πόρτα του δωματίου για να βγει, μερικές ώρες μετά, βρήκε τον Ρέο να την περιμένει. «Πού είναι η Κλέουσα και ο Σάγια;» τον ρώτησε αμήχανα. «Ο Σάγια είναι στη λίμνη. Η Κλεουσα είχε κάτι σοβαρό να κάνει» απάντησε εκείνος, τεντώνοντας το κεφάλι του για να δει στο εσωτερικό του δωματίου. «Κοιμάται τώρα» είπε η Φαλάκ και έκλεισε την πόρτα πίσω της. «Ξέρει;» «Τι να ξέρει;» «Ό,τι μου είπες εμένα, πριν σε ξαναφέρω εδώ μέσα. Για τη Ζούρι» ψιθύρισε ο δαίμονας και την τράβηξε παραπέρα στον διάδρομο, κοντά στη σκάλα. «Όχι βέβαια. Η Κλέουσα με έφερε για να ξεπεράσουμε την αμηχανία της πρώτης μας συνάντησης και ίσως να του αναπτερώσω το ηθικό, όχι για να φουντώσω την απελπισία του.» «Γιατί να του αναπτερώσεις το ηθικό;» αναστέναξε ο Ρέο. «Εφόσον δεν υπάρχουν απόγονοι και αν αυτό που κρύβει ο Μάτου δεν έχει καμία σχέση με την ελευθερία του Τσανγιόλ-» «-έχει σχέση» επέμεινε εκείνη. «Όλα όσα μου είπες πριν ξαναμπώ, δείχνουν ότι έχει σχέση. Δε μπορεί να είναι κάτι άλλο.»