Η Επανάσταση της Τσαγιέρας: Κεφάλαιο 16
Ήταν η Κλέουσα που τράβηξε αυτή τη φορά τη Φαλάκ, μέσα από το φρέσκο χώμα των λόφων της Τσαγιέρας. Αφαίρεσε γρήγορα τα ξύλινα άκρα της, που είχαν σπάσει ξανά· τη φόρτωσε, μαζί με αυτά, σε μια μικρή καρότσα· και ξεκίνησε να την τραβάει στο μικρό μονοπάτι προς το σπίτι της. «Πού είναι ο Ρέο;» ρώτησε η Φαλάκ, ζαλισμένη. «Έφυγε αμέσως, μόλις επιβεβαίωσε ότι μεταφέρθηκες επιτυχώς εδώ μέσα. Συμβαίνουν πράγματα εδώ και μέρες, που απαιτούν τη συνεχή προσοχή του. Πάμε σπίτι, να πλυθείς και να ξεκουραστείς.» «Τι πράγματα συμβαίνουν;» «Είσαι σίγουρη ότι δε σε παρακολουθεί κανείς στον κόσμο σου; Είχαμε πει να περιμένουμε κι άλλες μέρες, μέχρι να ξανάρθεις· δε χρειαζόταν να βιαστείς.» «Συνέβησαν και πράγματα εκεί έξω, που δε μου επέτρεπαν να περιμένω κι άλλο. Αλλά, ναι· είμαι σίγουρη. Εκεί που μένουμε, εγώ και η Γκιούλι, έχουμε για φύλακα μια μαύρη Διαβολόγατα με χρυσά μουστάκια.» «Μαύρη Διαβολόγατα και με χρυσά μουστάκια;» ρώτησε η Κλέουσα, έκπληκτη. «Αυτές είναι πιο ισχυρές και από τις ολόχρ